Po wybuchu epidemii, osierocona przez rodziców Mary Lennox opuszcza Indie i przenosi się Misselthwaite Manor. Dom należący do jej wuja jest ponury i pełen tajemnic; wiele z jego pokoi jest zamkniętych, a od czasu do czasu daje się słyszeć czyiś płacz. Największy z sekretów stanowił jednak ogród byłej nieżyjącej właścicielki, którego nie odwiedzano od lat.
Mary, określana jako najniesympatyczniejsza i najbardziej kapryśna panienka, z dnia na dzień odkrywa w tym domu coraz więcej sekretów i zachodzą w niej pewne korzystne zmiany. Ich apogeum przypadło na chwilę, kiedy za pomocą zaprzyjaźnionego gila, udaje jej się znaleźć klucz do owego tajemniczego ogrodu.
Książki Tajemniczy ogród chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Stanowi część dzieciństwa wielu z nas, a niektórzy właśnie od niej zaczynali swoją przygodę z czytaniem książek. I wcale nie jest to dziwne - magia, jaką odczuwa się podczas jej lektury jest wszechobecna i naprawdę uzależniająca. No bo jak nie mówić o magii, kiedy jesteśmy w stanie rozmawiać z ptakiem, który w dodatku nas rozumie? Specyficzną magią są również przemiany, jakie dokonują się w Mary i Colinie; ona zaczyna dostrzegać otaczający ją świat, przestaje być samolubna i kapryśna, Colin odzyskuje wiarę w to, że jest zdrowy, nie myśli o śmierci i otwiera się na innych. Sama pobudka ziemi, dotkniętej wiosennym słońcem jest magią!
Autorka wspaniale oddała istotę i znaczenie kontaktu człowieka z naturą i korzyści, jakie płyną z obcowania z nią. Głównych bohaterów (nawet rozwydrzonej z początku Mary) nie da się nie lubić. Aż chciałoby się usiąść w takim ogrodzie pod kwitnącą jabłonią, odciąć się od szarej monotonii i cieszyć się chwilą samotności.
Jedyną rzeczą, jaka zmąciła mi przyjemność lektury było powtarzające się kilkukrotnie na początku książki sformułowanie w stylu: "a że Mary była taka i taka, nie lubiła tego i tego". Może nie jest to aż tak bardzo rzucające się w oczy, ale u mnie powodowało pewny "zgrzyt".
Mogłabym powiedzieć, że nieco zdziecinniałam, sięgając po lekturę dziecięcą, ale Tajemniczy ogród jest tym wyjątkiem, który bez problemu może czytać każdy, bez względu na wiek. Była to dla mnie bardzo miła odskocznia i nostalgiczny powrót do dzieciństwa. Polecam.
8,5/10
Tytuł: Tajemniczy ogród
Autor: Frances Hodgson Burnett
Wydawnictwo: GREG
okładka: miękka
liczba stron: 193
